ارزیابی زخم فشاری:
- هنگامی که با زخم فشاری مواجه شدید، ارزیابی اولیه را انجام دهید و حداقل هفته ای یک بار زخم را مجددا ارزیابی کنید، یافته ها را ثبت کنید. توصیه می شود پیشرفت روند بهبود زخم را در یک دوره دو هفته ای ارزیابی کنید. با این حال، ارزیابی هفتگی به متخصصان فرصتی برای تشخیص زود هنگام عوارض و نیاز به تغییرات در برنامه درمانی می دهد.
- در هر تعویض پانسمان، زخم فشاری را برای علائم و نشانه‌ها (مانند بهبود زخم، بدتر شدن زخم، ترشح زیاد یا کمبود ترشح، علائم عفونت یا سایر عوارض) که نیاز به تغییر درمان دارند، بررسی کنید.
- ارزیابی ویژگی های فیزیکی زخم، مانند محل، مرحله، ابعاد، نوع بافت (ها)، بستر زخم و شرایط اطراف، لبه های زخم، ترشح، بافت نکروزه، بو، وجود بافت گرانوله و اپیتلیالیزاسیون.
- برای اندازه گیری زخم، بیمار را در موقعیت ارزیابی راحت قرار دهید.
- طول و عرض: هنگام اندازه گیری طول و عرض زخم، یکی از روش‌های اندازه‌گیری را انتخاب کنید که مقایسه معنادار و مداوم اندازه‌گیری‌های خود را در طول زمان برای شما آسان می کند.
- عمق زخم : یک روش اندازه گیری منفرد و ثابت را برای اندازه گیری عمق انتخاب کنید.
- از یافته‌های ارزیابی زخم فشاری هنگام برنامه ریزی برای مداخلات درمانی و مراقبتی استفاده کنید که بهترین درمان را برای زخم فراهم می کند.
- نیازهای درمانی زخم فشاری در طول زمان تغییر می کند. استراتژی های درمانی، باید به طور مداوم با توجه به آخرین وضعیت زخم ارزیابی شود.
روش های نظارت بر بهبود:
ارزیابی بهبود زخم با استفاده از روش های زیر:
- از یک ابزار ارزیابی معتبر مانند مقیاس بهبود زخم فشاری (PUSH) یا مقیاس ارزیابی زخم بیتس- جنسن (BWAT) استفاده کنید، که قبلاً به عنوان ابزار وضعیت زخم فشاری (PSST) شناخته می شد.
- از قضاوت بالینی برای ارزیابی علائم بهبود مانند کاهش ترشح، کاهش زخم و بهبود بستر زخم استفاده کنید.
- ابتدا و بعد از آن برای نظارت بر بهبود زخم فشاری عکس بگیرید. از تکنیک های استاندارد عکاسی در عکاسی استفاده کنید.
- استفاده از ابزارهای جمع آوری داده های الکترونیکی معتبر و قابل اعتماد (در صورت امکان)
- اگر زخم فشاری علائم بهبود مورد انتظار را در عرض 2 هفته نشان نداد، وضعیت بیمار و طرح درمان زخم فشاری را مجددا ارزیابی کنید.
- این توصیه در مورد هدف التیام (یعنی زخم هایی که مستعد التیام هستند) قابل اجرا یا معتبر است.
- در صورت مشاهده علائم بدتر شدن به جای بهبود در زخم فشاری، باید فوراً به متخصص اطلاع داده شود.
- غربالگری و ارزیابی وضعیت تغذیه در تمام بیماران مبتلا به زخم فشاری در طول بستری در بیمارستان/ کلینیک و هر زمان که وضعیت بالینی تغییر کند و/یا بهبود در بسته شدن زخم فشاری وجود نداشته باشد.
- برای تشخیص زودهنگام مشکلات تغذیه و انجام اقدامات اصلاحی، همه بیماران مبتلا به زخم فشاری را با یک متخصص مشورت کنید.
- تاریخچه وزن بدن هر فرد را ارزیابی کنید و تعیین کنید که آیا کاهش وزن قابل توجهی نسبت به وزن معمول بدن آنها وجود داشته است (> 5% تغییر در 3 روز یا> 10% تغییر در 180 روز).
- ارزیابی کنید که آیا بیمار می تواند به طور مستقل غذا بخورد.
- ارزیابی کنید که آیا مقدار کل غذایی که بیمار دریافت می کند کافی است (غذاهای جامد، مایع، مکمل های غذایی خوراکی، تغذیه روده ای / تزریقی)
- تامین کالری دریافتی کافی
- اطمینان حاصل کنید که بیماران مبتلا به زخم فشاری که تحت استرس هستند 30 تا 35 کیلو کالری به ازای هر 1 کیلوگرم وزن بدن دریافت می کنند. فرمول را برای کاهش وزن، افزایش وزن یا سطح چاقی تنظیم کنید. بیمارانی که با وزن طبیعی بدن یا کاهش وزن غیرعمدی قابل توجهی دارند، ممکن است برای کاهش کاهش وزن و/ یا بازیابی وزن به کالری بیشتری نیاز داشته باشند.
- رژیم غذایی زمانی که منجر به کاهش مصرف غذا و مایعات می شود محدودیت ها را مرور کنید و در صورت لزوم محدودیت ها را حذف کنید. این ترتیب باید توسط یک متخصص انجام شود.
- در صورت لزوم از غذای اضافی و/یا مکمل های خوراکی در مواردی که دریافت مواد مغذی خوراکی کافی نیست، حمایت تغذیه ای (تغذیه داخلی یا تزریقی) را در نظر بگیرید. حمایت تغذیه ای باید با اهداف برنامه ریزی شده برای دستیابی بیمار سازگار باشد.
- از دریافت پروتئین کافی برای تعادل مثبت نیتروژن در بیماران مبتلا به زخم فشاری اطمینان حاصل کنید.
- به بیماران مبتلا به زخم فشاری روزانه 1. 5-1.25 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در صورت مناسب بودن با اهداف مراقبتی بدهید و با تغییر وضعیت بیمار، مجددا ارزیابی کنید.
- ارزیابی عملکرد کلیه برای تعیین اینکه آیا مقدار بالای پروتئین داده شده به بیمار برای شرایط بیمار مناسب است یا خیر.
- بیمار را تشویق کنید که روزانه مایعات کافی بنوشد و هیدراتاسیون طبیعی بیمار را حفظ کنید.
- بیماران را از نظر علائم و نشانه های کم آبی، مانند تغییر وزن بدن ، بی اختیاری ادرار، یا سطح سدیم پلاسما تحت نظر بگیرید.
source: https://www.epuap.org/wp-content/uploads/2016/10/qrg_treatment_in_turkish.pdf
بدون دیدگاه