زخم های سرطانی، زخم هایی نادر هستند. این نوع زخم ها زمانی ایجاد می‌شوند که سرطان از طریق پوست نفوذ کند و باعث ایجاد زخم شود.
زخم های سرطانی چه هستند؟
زخم سرطانی زخمی زمانی ایجاد می‌شود که سرطانی که در زیر پوست رشد می‌کند، پوست را بشکند و باعث زخم ایجاد شود. پزشکان گاهی اوقات آنها را زخم های سرطانی قارچی هم می‌نامند.
هنگامی که سرطان رشد می‌کند، رگ های خونی کوچک را مسدود کرده و به آنها آسیب می‌رساند. این موضوع می‌تواند اکسیژن رسانی را کاهش دهد که کاهش اکسیژن رسانی باعث می‌شود پوست و بافت آن زیرین بمیرند و زخم ایجاد شده و حتی عفونی شود.
زخم های سرطانی تقریبا نادر هستند. اکثر افراد مبتلا به سرطان هرگز به زخم سرطانی مبتلا نمی‌شوند. احتمال بروز این نوع زخم در سرطان سینه، سرطان سر و گردن و ملانوما بیشتر از سایر انواع سرطان است. زیرا این سرطان ها در نزدیکی یا روی پوست ایجاد می‌شوند.
یک زخم سرطانی ممکن است در موارد زیر ایجاد شود:
- ناحیه ای که سرطان شروع شد (محل اولیه)
- بخشی از بدن که سرطان به آن گسترش یافته است (یک محل ثانویه)
- علائم و نشانه های زخم سرطانی زخمی
شایع ترین علائم و نشانه های زخم سرطانی عبارتند از:
- نشت یا تخلیه
- بوی نامطبوع
- درد
- خون ریزی
- و خارش
۱. نشتی زخم های سرطانی
نشت یا ترشح احتمالاً شایع ترین علامت زخم سرطانی است که اغلب به دلیل عفونت در زخم اتفاق می‌افتد. پزشک یا پرستار شما معمولاً یک پانسمان جاذب با بالشتک اضافی را برای کمک به این مشکل پیشنهاد می‌کند. بسته به میزان نشتی و محل زخم، برخی از پانسمان‌های زخم را می‌توان برای چند روز در جای خود قرار داد. گاهی اوقات فقط لایه بالایی پانسمان نیاز به تعویض دارد.
ممکن است برای شما مفید باشد که لوازم اضافی پانسمان داشته باشید، به خصوص برای تعطیلات. همچنین ممکن است استفاده از پدهای مخصوص روی تخت در صورت نشت زخم در شب مفید باشد.
ترشح یا نشت از زخم ممکن است پوست سالم اطراف آن را هم زخمی و قرمز کند. برای محافظت از پوست می‌توان از یک کرم مانع استفاده کرد.
ممکن است دوش گرفتن با آب گرم را برای کمک به تمیز کردن زخم به شما پیشنهاد داده شود. این مورد می‌تواند هر نوع بویی را هم کاهش دهد. همچنین می‌تواند به شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشید. البته دوش گرفتن با وجود زخم سرطانی برای همه مناسب نیست. پس بهتر است که به توصیه پزشکتان گوش دهید.
۲. بوی نامطبوع
بوی نامطبوع یک علامت رایج است که می‌تواند آزاردهنده باشد و کنار آمدن با آن هم احتمالا دشوار است. اما راه هایی وجود دارد که می‌توان این مشکل را با آنها بهبود بخشید و مدیریت کرد. خوب است بدانید که گاهی اوقات بو به دلیل وجود عفونت در زخم ایجاد می‌شود.
شما می‌توانید از پانسمان های مختلف برای کمک به کنترل بو استفاده کنید. برخی از پانسمان ها حاوی نقره هستند که تعداد باکتری های زخم را کاهش می‌دهند. کاهش باکتری در زخم ممکن است به بهبود بو کمک کند. این پانسمان ها اغلب می‌توانند برای چند روز در جای خود باقی بمانند. پانسمان های حاوی عسل پزشکی نیز می‌توانند از رشد باکتری ها در زخم جلوگیری کنند.
در صورت وجود عفونت در زخم، آنتی بیوتیک ها هم می‌توانند به کنترل آن و کاهش بو کمک کنند.
۳. درد
تومور ممکن است به اعصاب آسیب برساند و باعث درد شود. یا اگر پانسمان به پوست شما بچسبد ممکن است دردناک باشد. چیزهای مختلفی وجود دارند که می‌توانند کمک کننده باشند.
می‌توانید از مسکن های مختلف استفاده کنید. مصرف منظم مسکن ها مفیدتر است، زیرا به کنترل درد کمک می‌کند. پزشک یا پرستار شما می‌تواند در مورد بهترین مسکن برای استفاده به شما توصیه کند. اگر احساس می‌کنید مسکن کمکی نمی‌کند، به آنها اطلاع دهید. آنها می‌توانند دوز را تغییر دهند یا مسکن دیگری را امتحان کنند.
موارد دیگری که ممکن است کمک کننده باشند عبارتند از:
- استفاده از پانسمان های نچسب
- خیس کردن پانسمان به آرامی
- استفاده از ژل بی حس کننده موضعی یا ژل مسکن
- استفاده از گاز و هوا (انتونوکس)، که مسکنی است که هنگام تعویض پانسمان در آن تنفس می‌کنید
اگر درد شدیدتر شد، با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید. ممکن است در زخم عفونت وجود داشته باشید.
۴. خون ریزی
اگر تومور به عروق خونی کوچک آسیب برساند، زخم ممکن است خونریزی کند. ممکن است در صورت مشاهده خون احساس نگرانی کنید، اما این یک علامت رایج است. در صورت مشاهده هرگونه خونریزی یا تغییر در میزان خونریزی، مهم است که به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید.
گاهی اوقات خونریزی به دلیل تغییر پانسمان ایجاد می‌شود. پانسمان‌های نچسب یا پانسمان‌هایی که دارای قسمت داخلی نچسب با یک پانسمان بیرونی قابل جابجایی هستند، می‌توانند به کاهش خونریزی ناشی از این امر کمک کنند.
همچنین ممکن است پزشک شما استفاده از پانسمان را برای کاهش یا توقف خونریزی پیشنهاد کند. این پانسمان می‌تواند یکی از این موارد باشد:
- استفاده از خمیری به نام سوکرالفیت روی زخم (سوکرالفات می‌تواند خونریزی ناشی از زخم ها را کاهش دهد.)
- استفاده از پانسمان هایی که پس از تماس با زخم ژل تشکیل می‌دهند (ژل می‌تواند به جلوگیری از خونریزی و جذب خون کمک کند.)
- آنها همچنین ممکن است استفاده از داروهایی مانند آدرنالین یا ترانگزامیک اسید را برای دوره های کوتاه در ناحیه مورد نظر پیشنهاد کنند.
۵. خارش
ممکن است در اطراف زخم خارش داشته باشید. اگر پوست کشیده شده باشد یا انتهای عصبی تحریک شده باشد، ممکن است این اتفاق بیفتد. قرص هایی مانند آنتی هیستامین ها که معمولاً برای خارش استفاده می‌شوند، برای این کار خیلی خوب عمل نمی‌کنند. اما خارش ممکن است با موارد زیر کاهش یابد:
- پانسمان هایی که پوست را به خوبی هیدراته نگه می دارند، ورقه های هیدروژل نامیده می‌شوند.
- کرم های مرطوب کننده
- محصول مبتنی بر روغن
- ملافه و لباس پنبه ای
اگر خارش بهبود نیافت، پزشک یا پرستار شما ممکن است استفاده از دستگاه TENS (تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست) را پیشنهاد کند. دستگاه TENS اعصابی را تحریک می‌کند که پیام های غیر دردناکی را به مغز شما منتقل می‌کنند. تصور می‌شود که TENS ممکن است با جلوگیری از انتقال پیام‌ها در طول اعصاب به مغز کار کند.
اگر به هر نوع پانسمان یا چسب حساسیت دارید، مهم است که به پرستار یا پزشک خود اطلاع دهید زیرا استفاده از آنها ممکن است باعث ایجاد خارش شود.
پانسمان را در جای خود نگه دارید
زخم سرطانی ممکن است در موقعیت نامناسبی قرار داشته باشد، به عنوان مثال در زیر بغل شما. این امر می‌تواند یافتن اندازه و شکل مناسب پانسمان و بهترین راه برای محکم کردن آن را دشوار کند.
درمان زخم های سرطانی
درمان هایی که سرطان را کمتر می‌کنند ممکن است زخم سرطانی را هم کوچکتر کرده و علائم آن را بهبود ببخشند.
درمان زخم سرطانی شما به موارد زیر بستگی دارد:
- نوع سرطان
- بخشی از بدن شما که تحت تأثیر قرار گرفته است
- نوع و اندازه سرطان و اینکه آیا گسترش یافته است (مرحله سرطان)
- درمان های رایج زخم سرطانی هم می‌تواند شامل گزینه های زیر باشد:
- رادیوتراپی
- شیمی درمانی
- هورمون درمانی
- جراحی
- ترکیبی از این موارد
پزشک با شما در مورد اینکه کدام درمان برای وضعیت شما بهترین است صحبت خواهد کرده و بهترین مورد انتخاب و اجرا خواهد شد.
سخن آخر
ممکن است به دلیل داشتن زخم سرطانی احساس اضطراب، خجالت یا افسردگی کنید. برخی افراد احساس انزوا می‌کنند و نگران بودن در اجتماع هستند.
نحوه فکر و احساس شما در مورد بدن خود (تصویر بدن شما) ممکن است تغییر کند. همچنین ممکن است نگران تأثیرات آن بر روابط نزدیک خود باشید. ما اطلاعات بیشتری در مورد تصویر بدن و سرطان داریم که انواع حمایت هایی که می‌توانید دریافت کنید را توضیح می‌دهد و پیشنهاداتی در مورد کارهایی که می‌توانید انجام دهید ارائه می‌دهیم تا شما مانند قبل خودتان را دوست داشته باشید.
با خانواده و دوستان نزدیک خود در مورد احساس خود صحبت کنید. آنها می‌توانند گوش دهند و از شما حمایت کنند. همچنین ممکن است برای شما مفید باشد که در صورت نیاز با پزشک یا پرستار خود برای حمایت یا کمک تخصصی تر صحبت کنید.
بدون دیدگاه