پیشنهاداتی که کیفیت زندگی بیماران دیابتی را افزایش می دهد

زخم های پا:

پا کل بار بدن انسان را حمل می کند و در نتیجه در معرض خطر قرار دارد . بهداشت ناکافی پا که نیاز به مراقبت دارد باعث ایجاد زخم های مختلف در پا می شود. زخم پا یکی از مشکلات مهم سلامتی است که اغلب در سنین بالا مشاهده می شود. این مشکل حتی می تواند باعث از دست رفتن پا در افراد مسن شود.

زخم پا که به میزان 1 درصد در بزرگسالان دیده می شود ، در افراد بالای 65 سال به 3 درصد و 4 درصد افزایش می یابد. اگرچه دلایل زیادی برای ایجاد زخم در پا وجود دارد ، اما بیشتر اوقات به دلیل دیابت است.

زخم پا تقریباً در 15٪ افراد مبتلا به دیابت رخ می دهد و این وضعیت همچنین منجر به از دست دادن پا می شود. در بیماران دیابتی که مشکلی در رگ های خود ندارند ، زخم های پا با مراقبت از پا و استفاده از دارو سریع تر بهبود می یابند.

اگر زخم ها در 2-1 هفته پس از مراقبت از پا بهبود نیافت ، باید احتمال بروز مشکل در رگ ها را در نظر گرفت.

دلایل زیادی در ایجاد زخم های پا موثر است. این دلایل عبارتند از:

دلیل تشکیل زخم هایی که در نتیجه دیابت ایجاد می شود ، بروز آسیب عصبی یا کاهش خون رسانی به دلیل مشکلات عروقی است. دوره یک ساله پس از تشخیص دیابت به عنوان پر مخاطره ترین دوره شناخته می شود.

زخم هایی که در اثر آسیب عصبی ایجاد می شوند شایع تر هستند. آسیب بافتی بعد از بار وارد شده بر روی پا به دلیل کاهش حس در پا ایجاد می شود. پس از کاهش حس ، درک حرارت ، لمس ، فشار و حرکات مفصلی نیز باعث کاهش احساسات می شود.

بیماری عروقی محیطی بر روی رگ های بین پاشنه و زانو تأثیر می گذارد. آسیب بافتی به دلیل خونرسانی ناکافی به بافت ها ایجاد می شود. آسیب به اعصاب باعث خشک شدن و ترک پوست با جلوگیری از تعریق و افزایش میزان عفونت می شود.

زخم های پا در اثر استرس مکانیکی مانند کفش های نامناسب ، ضربه ها و فشارها شروع به رشد می کنند. عفونت ممکن است به دلایلی مانند کاهش حرکات مفصل ، درمان نادرست پینه ها ، تمیز کردن ناکافی پا رخ دهد.

این که آیا پا نیاز فوری به درمان دارد یا خیر ، با توجه به شرایط زیر مشخص می شود.

تورم و قرمزی پا

عفونت پا، تغییر رنگ

رنگ صورتی پوست پا ، عدم وجود نبض و وجود گانگرن

در طول مرحله درمان ، استراحت در بستر ، کنترل قند خون ، درمان آنتی بیوتیکی داخل وریدی و درمان جراحی بافت ها مورد نیاز است. علاوه بر این ، پانسمان منظم باید ادامه یابد.

زخم های پا به دلیل نارسایی وریدی:

به چنین زخم هایی نارسایی وریدی نیز گفته می شود. این زخم ها بیشتر در نواحی نزدیک مچ پا ایجاد می شوند.

حاشیه زخم قهوه ای می شود ، علائم درد و تورم در پا مشاهده می شود. اگر تشخیص صحیح داده شود و درمان صحیحی برای این زخم ها اعمال شود ، زخم ها روند بهبود سریع را نشان می دهند.

وریدی که نارسایی وریدی را نشان می دهد با لیزر یا روش جراحی برداشته می شود و تحت درمان قرار می گیرد.

زخم های پا که به دلیل این مشکل ایجاد می شوند بیشتر در پاشنه و انگشتان دیده می شوند. قبل از رشد کامل زخم در پا ، کبودی و سیاهی روی انگشتان پا مشاهده می شود. علائمی مانند درد و رنگ پریدگی با زخم پای بیماران همراه است.

در حالی که این زخم ها در حال شکل گیری هستند ، خون کافی به بافت ها ارسال نمی شود و بافت ها از اکسیژن محروم می شوند.

درمان باعث افزایش جریان خون در ناحیه می شود. به همین دلیل می توان از استنت روی شریان ها استفاده کرد و با اعمال روش جراحی می توان جریان خون را افزایش داد.

در نتیجه روش های کاربردی ، زخم های پا سریع تر بهبود می یابد.

عفونت های قارچی:

عفونت قارچی شایع ترین علت زخم در پا است. اگر پاها تمیز و مراقبت کافی نشوند ، عفونت قارچی بیشتر اتفاق می افتد ، به ویژه هنگامی که پاها مرطوب هستند.

در عفونت های قارچی، خارش با زخم های پا شروع می شود. بسته به این وضعیت، ناخن ها ممکن است به دلیل قارچ دچار تغییراتی شوند. در این تغییرات، مشکلاتی که در زرد شدن و کشیده شدن ناخن ها ایجاد می شود را می توان مثال زد.

در درمان زخم های ناشی از این نوع عفونت ها، درمان دارویی در درجه اول توسط متخصصان آغاز می شود. لازم است بدون توصیه پزشکان و بدون کنترل آنها برای زخم ها دارو مصرف نکنید.

جدا از استفاده از داروها، پاکسازی مداوم پا و خشک ماندن از اهمیت بالایی در بهبود زخم ها برخوردار است.